[K0BRA-V]

...

[GOOGLE]

[Slava]

Уникальная машина! ГАЗ 51 TLF-15 - кузов и оборудование сделаны в ГДР в нахале 50-х годов. Сохранился только один этот экземпляр, снят мною в 2004 году на "Остальгии".

[Дмитрий_Гладкий]

Сообщение от Slava

Уникальная машина! ГАЗ 51 TLF-15 - кузов и оборудование сделаны в ГДР в нахале 50-х годов. Сохранился только один этот экземпляр, снят мною в 2004 году на "Остальгии".

Не согласен. В Германии таких довольно много сохранилось. Кстати их несколько вариантов. А вообще "дедероны" строили пожарки практически на всех советских шасси начиная с УралЗиС-5 и заканчивая КамАЗ-4310.

В Германии выпущена книга, где этим машинам посвящен приличный раздел.

[Slava]

Сообщение от Дмитрий_Гладкий

Не согласен. В Германии таких довольно много сохранилось. Кстати их несколько вариантов. А вообще "дедероны" строили пожарки практически на всех советских шасси начиная с УралЗиС-5 и заканчивая КамАЗ-4310.

В Германии выпущена книга, где этим машинам посвящен приличный раздел.

Я разговаривал с владельцем, он утверждает, что это последний, переживший перестройку, остальные, говорит, все уже на свалках. Это было в 2004 году. А так да, они и ЗИС 150 Tanklцschfahrzeug делали, но все это было в ранний период и не характерно, в основном пожарки в DDR был свои ИФА, Робур, чехи, поляки и мы тоже стандарт подгоняли, ЗИЛ 131 еще много живых осталось, но все это на глазах тает.

[Дмитрий_Гладкий]

Ну владельцу, конечно, виднее. Но сильно я сомневаюсь в его словах насчет единственности его машины, хотя "вещдоков" сейчас на руках не имею.
Пожарки на русских шасси с кузовами производства DDR, естетственно, всегда были в абсолютном меньшенстве, но что счет шел на сотни экземпляров - это точно.

[Slava]

Владелец очевидно имел в вид отреставрированную машину в рабочем состоянии, хвастался что она одна такая только у него, говорил на 99% оригинал, даже надпись на боку видно "Завод имени Молотова", это уже и в России редкость такие ГАЗики. Я думаю тоже, что если порыться на свалках и в загашниках, можно еще найти такие ГАЗ 51, но в каком состоянии они, вот вопрос? Насчет колличества ГДРовских пожарок на советских шасси спорить не буду, хотя думаю что не сотни, а десятки - на сотни можно мерить все пожарные машины в ГДР. Вот еще фотки этой машины. Если эти фотки пригодятся Вам для публикаций, не имею ничего против, наоборот даже буду рад, только соссылкой на владельца: Станислав Кирилец.

[Maxx_Chern]

Долго думал, сюда их, или в "наших за рубежом", но всё-ж таки отечественные пожарки, хоть и переделанные...

Уже не в основных расчетах, но по деревенским окраинам Финляндии еще бодрые ползают.

И еще одна, с местным кузовом...

[SASH]

Из фотоальбома "Feuerwehren in Ostdeutschland"

[CrazyFooT]

И еще иностранец , перевод приветствуется
Lublin 51 POM - GM-8

Projekt pojazdu gaśniczego powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie na prosty samochód przystosowany do przewiezienia sekcji gaśniczej wraz ze sprzętem gaśniczym mający zastąpić używane dotychczas samochody gaśnicze zastępcze. Koncepcja samochodu zrodziła się w połowie lat sześćdziesiątych w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Zamościu i przewidywała wykorzystanie podwozia używanego w dużej liczbie w jednostkach ochrony przeciwpożarowej - Lublina 51.

Samochód był napędzany silnikiem GAZ-51 o mocy 75 KM. Na Standardowym podwoziu samochodu skrzyniowego o nośności 2,5 tony z ramą wydłużoną o około 250 mm. zamontowano nadwozie pożarnicze wykonanie z kształtowników stalowych pokrytych blachą. Kabina strażaków dla 6 osób (4 miejsca umieszczono tyłem i 2 przodem do kierunku jazdy) połączona została rękawem umożliwiającym komunikację z kabiną kierowcy i dowódcy. Przedział załogi zapewniał standard podróżowania nie gorszy niż w samochodzie Star 25 GBAM. W tylnej części przedziału załogi między dwoma siedzeniami znajdowała się wnęka mieszcząca armaturę pożarniczą pierwszego rzutu i zbiorniki ze środkiem pianotwórczym. W tylnej części nadwozia przewidziano trzy podstawowe schowki. Po jednym dostępnym z boku pojazdu przeznaczone na armaturę i sprzęt pożarniczy tylny zaś - przeznaczono na motopompę typu M-800. Wyjmowanie motopompy ułatwiały wysuwane płozy. Na dachu zabudowy przewidziano miejsce dla czterech przęseł drabiny nasadkowej, węży ssawnych, natomiast pod tylną częścią zabudowy wydzielono miejsce na zwijadła oraz trzy odcinki węża „B” lub cztery odcinki węża „C”. (ak)

Lublin 51 POM (1966)

Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: GM-8
Podwozie: Lublin 51 z silnikiem benzynowym o mocy 75 KM
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i nadwozia specjalnego
Liczba miejsc: 8 (2+4)
Masa całkowita: ok. 6000 kg
Prędkość maks: 70 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

• motopompa M-800 z wyposażeniem
• węże tłoczne „B” – 320 m
• węże tłoczne „C” -240 m
• węże ssawne „A” – 7,5 m
• drabina nasadkowa – 4 przęsła
• prądownica pianowa PP-200 – 1 szt.
• zasysacz liniowy „C”
• bosak strzechowy – 1 szt.
• bosak ciężki – 1 szt.
• bosak lekki – 1 szt.
• topór ciężki - 2 szt.
• linka ratownicze – 2 szt.
• łom – 1 szt.
• piła – 1 szt.
• kilof – szt.
• łopata – 6 szt.
• szufla – 2 szt.
• widły – 2 szt.
• wiadro brezentowe – 2 szt.
• sito kominowe – 1 szt.
• prądownica mgłowa – 1 szt.
• siodełko do węży – 2 szt.
• mostek przejazdowy – 2 szt.
• latarka akumulatorowa – 2 szt.
• latarka sygnałowa – 6 szt.
• środek pianotwórczy w kanistrach – 80 l.
• gaśnice tetrowe 8 l. – 2 szt.

Wyposażenie poszczególnych egzemplarzy zależało od potrzeb i możliwości użytkujących jednostek i mogło odbiegać od przewidzianego w projekcie.

[K0BRA-V]

(пока без перевода, на польском языке)
Источник: http://www.prl998.pl/pokazsamochod.php?id=347

GAZ-51/Lublin 51 - ZGM-8


Jednym z najpopularniejszych samochodów zastępczych używanych w polskiej straży był Lublin 51 oraz jego radziecki protoplasta - GAZ-51. Była to dość wytrzymała ciężarówka o ładowności jedynie 3,5 tony, wyposażona w dodatku w paliwożerną jednostkę napędową. Pomimo mocno już przestarzałej konstrukcji GAZa-51, władze PRL podjęły decyzję o kupnie licencji od ZSRR i produkcji tego samochodu w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie. Decyzja ta zwłaszcza z obecnego punktu widzenia wydaje się mocno kontrowersyjna, wszak od 1948 roku produkowano już krajową ciężarówkę Star 20, która pod każdym względem przewyższała radziecki produkt. Należy jednak pamiętać, że początek lat pięćdziesiątych to ponury okres socjalizmu realnego, w którym decyzje polityczne przedkładano ponad racjonalne działania oraz wszelkie formy objawów logicznego myślenia.

W 1951 roku z taśmy montażowej lubelskiej FSC zjechały pierwsze egzemplarze licencyjnych ciężarówek Lublin 51. Osiem lat później podjęto decyzję o zaprzestaniu produkcji tego samochodu. Wyeksploatowane Lubliny 51 masowo wycofywane pod koniec lat sześćdziesiątych z wojska, milicji oraz różnych gałęzi gospodarki narodowej były pozyskiwane przez straż pożarną. Po gruntownych naprawach były one przystosowywane do służby pożarniczej w charakterze samochodów zastępczych. Jedna z większych partii tych pojazdów trafiła w latach 1968-1970 do jednostek OSP województwa opolskiego. Jednostki te otrzymały wówczas 132 egzemplarze Lublinów, wyremontowanych w Wojskowych Zakładach Remontowych w Głownie.

Bazę wyjściową samochodu zastępczego GAZ/Lublin stanowiło podwozie wraz z kabiną i skrzynią ładunkową. Załogę pojazdu stanowiło 10 strażaków (2 w kabinie i 8 na drewnianych ławkach umieszczonych w przestrzeni ładunkowej). W przestrzeni ładunkowej umieszczono również wyposażenie pożarnicze, na które składały się - motopompa, sprzęt do podawania wody oraz lekki sprzęt burzący. Skrzynia ładunkowa została osłonięta brezentową opończą wyposażoną w świetliki umożliwiające dopływ światła do wnętrza przedziału. Pojazd otrzymał ponadto zestaw lamp sygnalizacji świetlnej oraz jednotonową syrenę alarmową.

Samochody zastępcze GAZ/Lublin były używane w małych jednostkach OSP jeszcze w końcu lat osiemdziesiątych .

GAZ-51/Lublin 51

Oznaczenie pożarnicze wg PN-63: ZGM-8
Podwozie: Lublin 51 z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem benzynowym M51 o mocy 70 KM
Skrzynia biegów: pięciostopniowa (4+R)
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i skrzyni ładunkowej
Ilość miejsc: 10 (2+
Wymiary (długość, szerokość, wysokość): 5525x2200x2800 (mm)
Rozstaw osi: 3310 mm
Masa całkowita: 5300 kg
Prędkość maks: 70 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

motopompa M8/8
węże tłoczne W-75 – łącznie 360 m
węże tłoczne W-52 – łącznie 180 m
3x wąż ssawny 2,4 m
armatura wodna
drabina nasadkowa DN 2,7 (4 przęsła)
sprzęt burzący
sprzęt oświetleniowy


Partia samochodów zastępczych Lublin 51 przeznaczonych dla OSP województwa opolskiego (fot. Archiwum KWSP w Opolu)